Το ηλεκτρικό ερέθισμα ξεκινά από το σημείο γέννησης της εκπόλωσης της κυτταρικής μεμβράνης του νευρικού κυττάρου και την αλυσιδωτή εκπόλωση όλων των γειτονικών σημείων του νευράξονα διαδοχικά, τις επόμενες χρονικές στιγμές, έως ότου, το φαινόμενο αυτό, φθάσει στα τελικά κομβία του νευράξονα.
Τα νεύρα (δόκιμος όρος είναι οι «νευρικές ίνες». Ίνες αποκαλούνται τα νευρικά κύτταρα, αφού δύνανται να φθάσει ο νευράξονάς τους έως και τα 2 μέτρα μήκος) είναι δυνατόν να άγουν ανιόντα ηλεκτρικά ερεθίσματα (προσαγωγές οδοί), ήτοι ερεθίσματα παραγόμενα από την περιφέρεια και μεταδιδόμενα προς το κεντρικό νευρικό σύστημα. Άλλες νευρικές ίνες είναι δυνατόν να άγουν κατιόντα ερεθίσματα (απαγωγές οδοί), ήτοι παραγόμενα από το κεντρικό νευρικό σύστημα και μεταδιδόμενα προς την περιφέρεια του σώματος. Τελικά, η εκπόλωση στην κυτταρική μεμβράνη μιας νευρικής ίνας, μπορεί να ξεκινά από την περιφέρεια του σώματος και να διαδίδεται προς το κεντρικό νευρικό σύστημα (κεντρομόλα διάδοση) ή η εκπόλωση μιας άλλης νευρικής ίνας μπορεί να ξεκινά από το κεντρικό νευρικό σύστημα και να διαδίδεται προς την περιφέρεια του σώματος (φυγόκεντρος διάδοση).
Είναι προφανές ότι τα ανιόντα ερεθίσματα ονομάζονται αισθητικά, γιατί φέρουν προς το κεντρικό νευρικό σύστημα αισθήσεις όπως πόνου, θερμότητας, ψύχους, πίεσης κ.λ.π., ενώ τα κατιόντα ερεθίσματα καταλήγουν στην περιφέρεια του σώματος, οπότε ονομάζονται κινητικά ερεθίσματα, μεταφέροντας ερεθίσματα για την κίνηση των μελών του σώματος.
